تمهل


ايها الماضى وخذنى



سانهض فى رحابك



كى ترانى



ذهابك موجع



لفؤاد صب



تشوق للقاء



وللامان..



احب



وتسخر الايام منى



ويسبقنى الى الشكوى



زمانى



واسهر والنجوم



شهود حزنى



..اسامرها



وتبخل بالحنان



وتسمعنى النجوم



بكاء امسى



فتبقى فى المآقى



دمعتان



وتخجل من وضوح الشمس



عينى



وتنعم فى مصارحه المعانى



فاطلق فى طريق الحب روحى



وارسم فى القوافى ما أعانى



واطلق زورقى فى بحر شوقى



كأن الشعر



زايد واشترانى



واذكر فى زحام العمر



يوما



دعوت الشوق فيه



وما دعانى



وطفت ديار من اهوى



كأنى؛



نسيم عطوره



بأقحوان



ووقفت بباب من أهوى زمانا



أغنى بالكلام وبالمعانى



فما رد التحيه



غير قلبى؟!و



ومن فى غربه الصمت احتوانى


[right]وكنت كما الفراشه



فى فلاه



تظن سرابها



من عسقلان



ولكنى رميت



بسهم حب



على اثر ابتسامته



كوانى



وقفت هناك



فوق دموع ذلى



شريد القلب واليد واللسان



ولم أيأس من الرؤيا



حبيبى



وحبك قد سبى منى



جنانى



ومازال الهوى يجتاح روحى



فاسرح فى مداعبه الامانى



أوب بحب من اهوى حنينا



وأنشد فيه



من احلى الاغانى



وادعو الله؛



ان ارقى بروحى



وانجو من مطارده اللئام



واجعل فى سبيل الل قلبى



الا فى الله



يسمو الخفقان؟



كفانى ان نور الله عندى



ونور الله فى الدنيا... كفانى



فقد جعل المحاسن



ملء نفسى



وقد جعل المكارم



صولجانى



سعيده من اتاه الله نورا



واسعد منه شانا ما اتانى


[right][b]مشيت لصحبه الهادى



طريقا



وعمرا فى غبار الحب



ثان



ورمت خلاص روحى



من قرينى



اعيذ النفس



من ذل الهوان



تركت حظيره الدنيا ورائى



ورحت تعانق النجوى



لسانى



واغدو للحبيب



اروم وصلا



وادنو منه



يسعدنى التدانى



واهمس فى المقام



ايا حبيبى



تجلى للمحب ولو ثوانى



دفعت لمتعه الرؤيا



فؤادى



فوافقنى الفؤاد



وما عصانى



وذبت هناك



فى مسك الرياض



فقدس طيب روضته



بنانى



هممت الى الرحيل



فذاب قلبى



وحرر دابتى



ورمى حصانى!!







بس خلاااااااااااااااااص



ايدى وجعتنى



النهايه